Influencé à ses débuts par Karel van de Woestijne, Jan van Nijlen développa ensuite un style plus simple, teinté parfois d’ironie. Son œuvre, très appréciée aux Pays-Bas, fut couronnée du prix Constantijn Huygens en 1963[1].
Œuvres
1906 – Verzen
1909 – Het licht
1911 – Naar 't geluk
1914 – Negen verzen
1916 – Uren met Montaigne
1918 – Francis Jammes (essai)
1919 – Charles Péguy (essai)
1923 – Het aangezicht der aarde
1924 – De lokstem en andere gedichten
1925 – Zeven gedichten
1928 – De vogel Phoenix
1934 – Geheimschrift
1938 – Gedichten 1904-1938
1938 – Het oude kind
1947 – De dauwtrapper
1948 – De slaapwandelaar
1955 – Herinneringen aan E. du Perron
1957 – Te laat voor deze wereld
1964 – Verzamelde gedichten 1903-1964
1982 – Druilende burgerij
Notes et références
(nl)«Nijlen, Jan van» dans G.J. van Bork et P.J. Verkruijsse (éd.), De Nederlandse en Vlaamse auteurs van middeleeuwen tot heden met inbegrip van de Friese auteurs, Weesp, De Haan, 1985 [lire en ligne]
Другой контент может иметь иную лицензию. Перед использованием материалов сайта WikiSort.org внимательно изучите правила лицензирования конкретных элементов наполнения сайта.
2019-2025 WikiSort.org - проект по пересортировке и дополнению контента Википедии