«Зорка Венера» — песня (романс) Семёна Рака-Михайловского на стихотворение «Зорка Венера» Максима Богдановича, написанный в 1912 году.
Зорка Венера | |
---|---|
Песня | |
Исполнитель | Песняры, Георгий Колдун и Сергей Журавель, Сябры, J:Морс, … |
Жанр | романс |
Язык | белорусский язык |
Автор песни | Семён Рак-Михайловский |
Зорка Венера ўзышла над зямлёю,
Светлыя згадкi з сабой прывяла…
Помніш, калi я спаткаўся з табою,
Зорка Венера ўзышла.
З гэтай пары я пачаў углядацца
Ў неба начное i зорку шукаў.
Цixiм каханнем к табе разгарацца
З гэтай пары я пачаў.
Але расстацца нам час наступае;
Пэўна, ўжо доля такая у нас.
Моцна кахаў я цябе, дарагая,
Але расстацца нам час.
Буду ў далёкім краю я нудзіцца,
Ў сэрцы любоў затаіўшы сваю;
Кожную ночку на зорку дзівіцца
Буду ў далёкім краю.
Глянь іншы раз на яе, — у расстанні
Там з ёй зліём мы пагляды свае…
Каб хоць на міг уваскрэсла каханне,
Глянь іншы раз на яе…
Романс «Зорка Венера» стал лейтмотивом оперы «Зорка Венера» композитора Юрия Владимировича Семеняко, поставленная на либретто Алеся Бачыло в 1970 году под руководством дирижёра Кирилла Тихонова режиссёром Семёном Штейном[1]. Из-за того, что Семён Рак-Михайловский был репрессирован, авторство романса в справочной литературе подавалось народным, а после использования музыки в опере «Зорка Венера» автором ошибочно считали Юрия Семеняко[2].