Joseph Desanat, né à Tarascon le et mort le (en provençal: Jóusè Desanat selon la norme mistralienne; Josèp Desanat selon la norme classique) est un écrivain provençal de langue d'oc.
Joseph Desanat
Relief de Joseph Desanat par Jean Barnabé Amy dans le Jardin des Plantes de Tarascon
Première page du troubadour natiounaou (Lo trobador nacionau / Lou troubadour naciounau)
Artisan, poète et journaliste
Ayant dans sa vie professionnelle exercé un grand nombre de métiers artisanaux, il fonda et édita le journal provençal Lou Bouil-abaïsso et est ainsi un fondateurs de la presse en langue d'oc; à ce sujet, l'écrivain et critique occitan Robert Lafont souligne la particularité littéraire de Desanat d'avoir créé un périodique d'actualité en vers.
Lou troubadour natiounaou, vo Lou Chantré tarascounen. Recueil dé pouésiou poulitiquou, bachiquou, pastouralou, etc. en vers prouvençaou. Marseille: Feissat et Demonchy, 1831.Edition sur Google Books
Épitre councernan la festo di courtié dé Tarascoun . Marseille: 1837.
Réfutatien dirigeado contro la Gazetto d'oou Miéjou; épitro dediado oou duc d'Orléans . Marseille: Senès, 1839.
Mazagram, cantate. Marseille: 1840?.
La guerra de proupagando, garo leis estrangiers! pouémo patriotique en treis chants et en vers prouvençaoux. Marseille: Carnaud, 1840.Edition sur Google Books
Lei douei gournaoux; ou, Martin et Louis a la fiero de San-Lazare . Marseille: Buret, 1844.
Lou Camin de ferri de Marsio à Avignoun, pouemo à la vapour. Marseille: 1843.
La Statuo de Puget, pouemo. Marseille: 1846.
Coursos dé la Tarasquo et Jocs founda per lou Rey Réné . Arles: Garcin, 1846.Edition sur Google Book
Lou Travai et la finiantiso. Sermoun doou cura Rufi, mescla de prouverbi, sentenços, maximos et mouralos, en vers prouvençaous. Avignon: 1847.
Tarascoun. Grando revuo d'uno pichoto villo, satyro en tres paousos . Marseille: Jacquet, 1847.Edition sur gallica.bnf.fr
L'émancipatioun: souvenenço d'un banquet démocratiqué et fraternel, à Tarascoun, lou 3 décembré 1848. Raymond, Beucaire, 1848. Edition sur gallica.bnf.fr
Counfessioun d'uno vieio guso dé Tarascoun, surnoumado Ladur, histoiro véridiquo, moralo, plésento et satiriquo. Raimond: Beaucaire, 1849. Edition sur gallica.bnf.fr
La sooucissounado de Tarascoun et d'Arlé: Pouèmo gastronomique eis Marsilhes. Marseille: 1851.
Другой контент может иметь иную лицензию. Перед использованием материалов сайта WikiSort.org внимательно изучите правила лицензирования конкретных элементов наполнения сайта.
2019-2025 WikiSort.org - проект по пересортировке и дополнению контента Википедии