Ellie Noa Blanche Delvaux[3] (* 10. Juni 1999 in Brüssel[4]) ist eine belgische Sängerin.
Sie nahm 2016 an der wallonischen Version von The Voice teil, wo sie in der 13. Runde in den Liveshows ausschied.[5]
Am 22. November 2016 wurde sie intern vom RTBF ausgewählt, Belgien beim Eurovision Song Contest 2017 zu vertreten.[6] In dem Zuge entschloss sie sich, unter ihrem dritten Vornamen[7][8] Blanche aufzutreten.
Ihr Song City Lights und das dazugehörige Musikvideo wurden am 8. März 2017 veröffentlicht. Der Song selbst wurde jedoch in der Nacht vom 7. auf den 8. März bereits ohne Video auf YouTube hochgeladen. Sie konnte sich im ersten Halbfinale des ESC 2017 für das Finale am 13. Mai qualifizieren, wo sie den 4. Platz erreichte.
Im Januar 2018 wurde Blanche mit dem European Border Breakers Award ausgezeichnet, der europäische Newcomer auszeichnet, die auch außerhalb ihrer Heimatländer erfolgreich sind.[9]
Am 29. Mai 2020 erschien auf dem Label PIAS ihr erstes Album Empire.
Ihr älterer Bruder ist der Sänger Oliver Lord (Oliver Ghnassia Langbord).[5]
Studioalben
Lieder
1956: Fud Leclerc; Mony Marc |
1957: Bobbejaan Schoepen |
1958: Fud Leclerc |
1959: Bob Benny |
1960: Fud Leclerc |
1961: Bob Benny |
1962: Fud Leclerc |
1963: Jacques Raymond |
1964: Robert Cogoi |
1965: Lize Marke |
1966: Tonia |
1967: Louis Neefs |
1968: Claude Lombard |
1969: Louis Neefs |
1970: Jean Vallée |
1971: Jacques Raymond & Lily Castel |
1972: Serge & Christine Ghisoland |
1973: Nicole & Hugo |
1974: Jacques Hustin |
1975: Ann Christy |
1976: Pierre Rapsat |
1977: Dream Express |
1978: Jean Vallée |
1979: Micha Marah |
1980: Telex |
1981: Emly Starr |
1982: Stella |
1983: Pas de deux |
1984: Jacques Zegers |
1985: Linda Lepomme |
1986: Sandra Kim |
1987: Liliane Saint-Pierre |
1988: Reynaert |
1989: Ingeborg |
1990: Philippe Lafontaine |
1991: Clouseau |
1992: Morgane |
1993: Barbara Dex |
1995: Frédéric Etherlinck |
1996: Lisa del Bo |
1998: Mélanie Cohl |
1999: Vanessa Chinitor |
2000: Nathalie Sorce |
2002: Sergio & the Ladies |
2003: Urban Trad |
2004: Xandee |
2005: Nuno Resende |
2006: Kate Ryan |
2007: The KMG’s |
2008: Ishtar |
2009: Copycat |
2010: Tom Dice |
2011: Witloof Bay |
2012: Iris |
2013: Roberto Bellarosa |
2014: Axel Hirsoux |
2015: Loïc Nottet |
2016: Laura Tesoro |
2017: Blanche |
2018: Sennek |
2019: Eliot |
2020: Hooverphonic |
2021: Hooverphonic |
2022: Jérémie Makiese
Gewinner: Portugal Salvador Sobral
2. Platz: Bulgarien Kristian Kostow •
3. Platz: Moldau Republik
SunStroke Project
Armenien Artsvik •
Aserbaidschan
Dihaj •
Australien
Isaiah •
Belarus
Naviband •
Belgien
Blanche •
Danemark
Anja Nissen •
Deutschland
Levina •
Frankreich
Alma •
Griechenland
Demy •
Israel
Imri Ziv •
Italien
Francesco Gabbani •
Kroatien
Jacques Houdek •
Niederlande
O’G3NE •
Norwegen
Jowst feat. Aleksander Walmann •
Osterreich
Nathan Trent •
Polen
Kasia Moś •
Rumänien
Ilinca feat. Alex Florea •
Schweden
Robin Bengtsson •
Spanien
Manel Navarro •
Ukraine
O.Torwald •
Ungarn
Joci Pápai •
Vereinigtes Konigreich
Lucie Jones •
Zypern Republik
Hovig
In einem der beiden Halbfinale ausgeschieden:
Albanien Lindita Halimi •
Estland
Koit Toome & Laura •
Finnland
Norma John •
Georgien
Tamara Gatschetschiladse •
Irland
Brendan Murray •
Island
Svala •
Lettland
Triana Park •
Litauen
Fusedmarc •
Malta
Claudia Faniello •
Mazedonien 1995
Jana Burčeska •
Montenegro
Slavko Kalezić •
San Marino
Valentina Monetta & Jimmie Wilson •
Schweiz
Timebelle •
Serbien
Tijana Bogićević •
Slowenien
Omar Naber •
Tschechien
Martina Barta
Teilnahme zurückgezogen:
Russland Julija Samoilowa
Personendaten | |
---|---|
NAME | Blanche |
ALTERNATIVNAMEN | Delvaux, Ellie Noa Blanche (vollständiger Name) |
KURZBESCHREIBUNG | belgische Sängerin |
GEBURTSDATUM | 10. Juni 1999 |
GEBURTSORT | Brüssel |